“Şərab alkoqollu içki deyil, qida məhsulu hesab edilməlidir” – PROFESSORDAN TƏKLİF

“Şərab alkoqollu içki deyil, qida məhsulu hesab edilməlidir” – PROFESSORDAN TƏKLİF

"Azərbaycanda üzümçülüyün inkişafı üçün şərablardan aksiz vergisinin götürülməsini zəruri hesab edirəm. Mövcud sahənin daha da inkişafı məqsədilə təbii şərabın alkoqollu içkilər sırasından çıxarılaraq bir ərzaq məhsulu hesab edilməsi də faydalı olardı. Fikrimcə, belə halda şərab məhsullarının reklamı ilə bağlı problem də həllini tapar".

“Marja” xəbər verir ki, bunları "Az-Granata" MMC-nin direktor müavini, proferssor Vüqar Mikayılov bildirib.

O, Azərbaycanda şərabın alkoqollu içki deyil, qida məhsulu hesab edilməsi təklifini belə əsaslandırır:

"Bu barədə bir qədər ətraflı danışmaq istərdim. Belə ki, üzümün tərkibindəki maddələrin sayı əgər 400-ə çatırsa, fermentasiyadan sonra həmin rəqəm 800-ə qədər artır. Bu isə şərabın müalicəvi göstəricilərinin sayının çoxalması deməkdir.

ABŞ-ın İndiana ştatının UestLafayett şəhərində yerləşən Perdyu Universitetinin professoru Ki Xun Kim göstərib ki, qırmızı şərab piy hüceyrələrini parçalayır. Başqa sözlə, alim qırmızı şərabda “pikeatannol” maddəsini tapıb ki, bu da insan orqanizmində yeni piy hüceyrələrinin əmələ gəlməsinin qarşısını alır.

Roma əsilzadələrinin müalicəsi ilə məşğul olan və imperator Markus Avreliusun saray həkimi kimi tanınan Klavdi Qalen şərabı qida məhsulu kimi təyin edərək, onun bioenergetik təsirini vurğulayıb, eyni zamanda, şərabı xassələrinə görə diferensiallaşdırıb.

Üzüm şərabından və şərabdan müalicə məqsədilə istifadə elmdə enoterapeya adlanır. Həqiqətən, şərabın müalicəvi əhəmiyyəti çoxdan insanlara məlumdur. Belə ki, qədim Yunanıstanda şərabdan antiseptik maddə kimi istifadə olunub. O zaman yaralılara şərab verib, yaraların üzərinə şərabla isladılan parça qoyublar. Qərbi Avropada şərabla müalicə orta əsrlərdən əvvəl yayılmağa başlayıb...

Şərab kimyəvi tərkibinə və pəhriz xüsusiyyətlərinə görə də insan fiziologiyasına çox yaxındır. O, insan orqanizminə müsbət bioeneji və möhkəmləndirici təsir göstərir ki, nəticədə insan qocaldıqda onun həyat gücü, bədənin tonusu artır, gümrahlıq yaranır. Əbəs yerə şərabı “qocaların südü” adlandırmayıblar. Eyni zamanda, şərab orqanizmi faydalı mikroelementlərlə, vitamin və amin turşuları ilə zənginləşdirir, ateresklerozun yaranmasına və inkişafına mane olur. Təmiz şərabın tərkibindəki trioksistilben maddəsi hüceyrələrin qocalma prosesini ləngidir və onkoloji xəstəliklərin yaranmasının qarşısını alır.

Şərab, eyni zamanda, antibakterial xüsusiyyətlərə də malikdir. İnsanlar arasında epidemiya tüğyan edən vaxtı şərabçılıq rayonlarında mütəmadi olaraq bu məhsulu qəbul edənlər adıçəkilən xəstəliyə az tutulublar. Tədqiqatlar da göstərir ki, şərab malyariya, xolera, vərəm bakteriyalarını öldürür. İkiqat su ilə qarışdırılan şərab da, təxminən, eyni səmərəni verir. Ona görə də epidemiya vaxtı həkimlər su əvəzinə, yarıbayarı su ilə qarışdırılan süfrə şərabı içməyi məsləhət görüblər.

Eyni zamanda, ağ süfrə şərabı susuzluğu çox gözəl yatırır.

Təmiz şərab qrip, bronxit, ağciyərlərin iltihabı kimi soyuqlama və xroniki xəstəliklərin müalicəsində də çox faydalıdır. Mədə-bağırsaq traktının pozulmasında və xəstəliklərində tərkibində dubil maddələr olan qırmızı şərabın faydası böyükdür. Ümumiyyətlə, şərabın müalicəvi xüsusiyyətləri haqqında çox danışmaq olar. Bax, şərabı bir qida məhsulu kimi qəbul etməyimin səbəbi də məhz elə bununla bağlıdır”.

Mənbə: marja.az