Liberal həmfikirlik və demokratik totalitarizm uğrunda mübarizə kimə lazımdır?

Liberal həmfikirlik və demokratik totalitarizm uğrunda mübarizə kimə lazımdır?

Avropanın hansı ölkəsini istəyirsən seç, orada mütləq şəkildə "rusiyapərəst" mövqenin sistemdənkənar KİV və sosial şəbəkələrdə populyar olmasına dair müzakirəyə rast gələcəksən

Qərb tərəfindən artıq de-fakto elan olunan soyuq müharibə tamamilə yeni fazaya daxil olur. Rusiya əleyhinə ritorikadan sonra rəsmi ideologiyaya uyğun olmayan fərqli düşünənlərin də təqib olunmasına dair çağırışlar eşidilir. Vəziyyətin inkişafını izləyərkən məlum olur ki, biz artıq bütün bu anti-Rusiya əleyhinə hücum və sanksiyaların əsas hədəfi deyilik.

Avropa Parlamentinin Rusiya və Rusiya siyasəti ilə bağlı son qətnamələrinin nə qədər sərt olduğu görünür. Yeri gəlmişkən, onlarda hətta Rusiyanın Konstitusiyasını dəyişməyə dair tələb də yer alıb. Lakin həmin qurumun tribunasından Avropa Komissiyasının rəhbəri Ursula fon der Lyayen çıxış edir və o öz çıxışında Rusiyanın adını cəmi bir dəfə çəkir. Lakin necə! O, "Rusiya ilə daha sıx münasibətlərin lehinə olanları" təhdid edir. Yəni bu müraciət daha çox Moskvaya deyil, Avropa Birliyi daxilində xarici siyasətdə daha sağlam bir Brüssel yanaşmasına ümid etməyə cəsarət edən dövlətlərə və xüsusilə siyasi qruplaradır. Almaniyanın sabiq müdafiə naziri bununla da Avropa müxalifətinə xəbərdarlıq edir: "Biz sizin arxanızca gəlirik".

Qeyd etmək lazımdır ki, Qərb mətbuatı da bu geniş "padşah" nitqində Rusiya haqqında qısa xatırlatmanı əsas mesaj olaraq qeyd edir və onu ilk səhifələrə çıxardır: "Avropa İttifaqının lideri Rusiya ilə əlaqələrə qarşı xəbərdarlıq edir". Yəni bu tezis daha geniş ictimaiyyətə çatdırılmalı və elə bu mətbuatın özü tərəfindən müntəzəm olaraq "Kremlin faydalı axmaqları" yarlıqları asılan bütün şəxslər tərəfindən eşidilməlidir.

Heç bir şübhə yoxdur ki, daxili müxalifətə qarşı münasibətin sərtləşməsi – bəzi avropalı siyasətçilərin əmin etdiyi kimi "Berlin pasiyenti" ətrafında qalmaqala reaksiya deyil. Yəqin ki, bu daha çox Rusiyanın Berlindəki səfirliyinin divarları önündə "Putin! Putin!" şüarlarına cavabdır. Bu həm də həqiqət sözünü eşitmək qorxusudur, hansı ki Almaniyanın özündə daha çox böyük hörmətlə istifadə olunur.

Bu "problem" barədə bu günlərdə Almaniyanın "Süddeutsche Zeitung" qəzeti birbaşa danışıb. Sözbəsöz sitat gətiririk: "Navalnının zəhərlənməsinin xeyli mübahisələr yaratdığı Almaniyada Rusiya dövlət KİV-inin təsiri böyükdür. Dövlət televiziyasının alman dilli bölməsi "RT Deutsch"un məqaləsi inanılmaz dərəcədə populyardır: ЕСВС-nin (Xarici əlaqələr üzrə Avropa Xidməti – red.) məlumatına görə, onlar hazırda Almaniyanın sosial şəbəkələrində sitat gətirilməyə görə ikinci yerdədirlər".

"Süddeutsche Zeitung" müəllifləri bunun niyə baş verməsi, həmçinin niyə son illərdə Almaniya qəzetlərinin populyarlığının aşağı düşməsi barədə düşünmək vəziyyətində deyillər. Onların fikrincə, Rusiya KİV-inin Avropada əsas məqsədi – Avropa cəmiyyətinin nizamlı cərgələrinə "şübhələr daxil etməkdir". Maraqlıdır ki, nə vaxtdan qərb jurnalistləri şübhələrin mövcudluğunda nəsə pis və dəhşətli bir şey olduğunu düşünürlər? Guya demokratik Avropa həmişə (ən azından sözdə) totalitarizm və rəsmi həmfikirliliyi tənqid edirdi. İndi isə qərb jurnalistləri və siyasətçiləri həmvətənlərinin "zəhərləmələr" və "müdaxilələr" haqqında xəbərlərdə hər hansı bir məna axtarmağa cəhd edərək, tənqid olmadan yalnız yuxarıdan eşidilən "vahid düzgün" versiyanı retranslyasiya edən yerli qəzetlər və xəbər kanallarına sağlam alternativ axtarmalarına gerçəkdən təəccüblənirlər.

Bu təkcə Almaniyaya aid deyil. Avropanın hansı ölkəsini istəyirsən seç, orada mütləq şəkildə "rusiyapərəst" mövqenin sistemdənkənar KİV və sosial şəbəkələrdə populyar olmasına dair müzakirəyə rast gələcəksən. Məsələn, çexiyalı ekspert Yan Şir bunu jurnalistlərin "hazırlıqlı olmamaları" ilə bağlayıb. Onları sadəcə "düzgün istiqamətləndirmək" lazımdır: məsələn, onları Donbasdakı üsyançıları "separatçılar" yox, "Rusiya ordusu" adlandırmağa məcbur et və dərhal da lazımı nəticəni alacaqsan. Bu illər ərzində heç kimin Donbasda rus ordusunu tapmaması kimin vecinədir? Əsas məsələ oxuculara şübhə və ikili şərhlərə yol verməyən, "bulanıq olmayan" bir mənzərə tətbiq etməkdir. Şirin fikrincə, bunun üçünsə Çexiya televiziyalarına yalnız Rusiya rejiminin Navalnını zəhərləməkdə maraqlı olduğunu və bunu "Noviçok"un köməyilə etmələrinə şübhə belə etməyən (necə də dəhşətlidir!) "düzgün" ekspertləri çağırmaq lazımdır.

Doğrudanmı Şir və onun kimi ekspertlər bütün qəzetlərdə istisnasız olaraq rus "işğalçıları" və ya "zəhərləyən Putin" haqqında məlumat tapan hər hansı bir sağlam düşüncəli insanın gec-tez bu sensasiyalı "faktların" təsdiqini axtarmağa çalışacağını bilmirlərmi? Və ya qəzetlərdə bu barədə heç bir şey tapmayacaqları təqdirdə alternativ mənbələrə müraciət etməyəcəklər? Əslində məhz bununla da Rusiya KİV-inin Avropada daha populyarlaşması izah olunur. Onlar ən azından bu və ya digər problemlə müxtəlif tərəflərdən baxmağa və öz seçimini etməyə imkan verir. Rusiya ilə mübarizədə və Avropa daxilində müxtəlif fikirli insanların təmizlənməsində israrlı olan Qərb ekspertləri isə bundan qorxurlar.

Belə düşkünlüyə daha yeni nümunə - bu həftə İtaliyanın bir sıra regionlarında baş tutan seçkilərdir. "Qırmızıların" ənənəvi olaraq qalib gəldiyi Toskana vilayətində sağçılara meylli olan müxalif "Liqa"nın qələbə perspektivindən qorxan nüfuzlu KİV yenidən anti-Rusiya kartını işığa çıxarıb. Əsas "sübut" isə "Liqa" ilə nə vaxtsa bağlılığı olan elektrik şirkətinin hansısa sahibinin rus həyat yoldaşı var və... o, arvadı üçün Rusiyaya pul köçürməsi edib. Özü də əksinə yox. Lakin oxucunu istənilən halda müxalifətin Kremllə əlaqələrinin olmasına inandırmaq lazımdır – bunun məntiqli olub-olmaması əhəmiyyətli deyil.

"Liqa"nın lideri Salvininin bütün bu illər ərzində heç kimin onda nə "rubl, nə də matryoşka" tapa bilməməsinə dair bəyanatı isə İtaliyanın liberal KİV və Brüssel siyasətçilərini tamamilə maraqlandırmır. Bu spekulyasiyalardan istifadə edən Avropa liberallarının əsas ideoloq və aparıcı ruporlarından biri Qi Verxofstadt Avropa Parlamentinin zalında Salvinini "Putindən pul almaqda" günahlandırır. "Şəxsən mən bizi öyrətmək istəyən bu insanların Avropa İttifaqının dağıdılması üçün pul almaları faktını skandal hesab edirəm", - deyə Belçikanın sabiq Baş naziri bildirib.

Əslində daxili müxalifətə qarşı "ittihamların" mahiyyəti budur – onun həqiqətən rusiyayönümlü olub-olmaması, Moskva ilə əlaqəsi olub-olmamasının heç bir əhəmiyyəti yoxdur. Əsas odur, onun ağzını bağlayasan. Əgər sənin rəqibinin üzünə onun tərəfdarlarından birinin rus həyat yoldaşının olması və ya rəfində matryoşkanın olmasını desəniz, o buna nə cavab verə bilər? Bu metod bir sıra Avropa ölkələrində çoxdan sınaqdan keçirilib.

Avropanın yeni "dəmir qadını" Ursula fon der Lyayenin dilindən rəqiblərin ünvanına səslənən açıq təhdidlərin də mənası budur. Soyuq müharibə "ifritələrə qarşı ov" olmadan mümkün deyil. Avropa bu müharibə zamanı əsir götürmək niyyətində deyil və "beşinci kolon" elan edəcəyinin hamısını silməklə hədələyir. Bu yalnız başlanğıcdır.

Mənbə: sputnik.az